ویجت SearchView در اندروید، رابط کاربری جستجو را بر ای کاربران فراهم می کند بطوری که آنها می توانند مفاهیم یا محتوای مدنظر خودشان را بر اساس این عنصر در میان انبوهی از اطلاعات پیدا کرده و با لیستی از پیشنهادات یا نتایج جستجو در صورت موجود بودن آن روبرو ادامه مطلب…
کلاس VideoView یک ویوی است که با استفاده از ان می توانیم فایل های ویدئویی خود را در برنامه های اندرویدی مدیریت و نمایش دهیم. VideoViews می تواند فیلم ها را از فایل های منبع یا res پروژه ، ارائه دهندگان محتوا یا آدرس مشخص شده URLپخش کند. توجه کنیم که یک VideoView قادر نیست در حالت پس زمینه حالت کامل و موقعیت کنونی خود را حفظ نمی کند. tgbh برنامه های کاربردی باید آنها را در( onSaveInstanceState (Bundle و( onRestoreInstanceState (Bundle ذخیره و بازیابی کنند.
در اندروید فرمت های قابل قبول برای پشتیبانی در این ویو عبارتند از:3GP – MP4 – فقط با کدک H.263، H.264، H.264.
در زیر برخی از متدهای مورد استفاده در این ویو را به اختصار بیان می کنیم.
به کاربر اجازه می دهد یک مقدار از محدوده داده شده را از مقادیرحداقلی تا حداکثری با استفاده از کشیدن انگشت خود در روی ویوی مذکور مشخص کند.بطور کلی SeekBar یک کلاس از زیرمجموعه کلاس ProgressBar است که برای نشان دادن پیشرفت عملیات کاربر یا Backend استفاده می شود.
SeekBar را می توان با استفاده از عنصر SeekBar به فایل Xml خود در Layout اضافه کرد. ویژگی های مهمی که باید هنگام استفاده از این ویو تنظیم شوند عبارتند از max، progress و layout_width . با استفاده از ویژگی max در SeekBar، می توانید حداکثر مقدار مدنظر خودتان را تنظیم کنید تا کاربر بتواند یک مقدار مشخصی را از محدوده 0 تا حداکثر مقدار تعیین شده با کشیدن انگشت شست به سمت چپ یا راست بر روی آن انتخاب کند.عدد تعیین شده باید یک مقدار صحیح مانند 10، 20، 100، 200 و غیره باشد. البته ما می توانیم مقدار حداکثر را هم در فایل XML و همچنین در کلاس جاوا تنظیم کنیم. به طور پیش فرض، SeekBar مقدار max را 100 در نظر می گیرد.از این رو شما می توانید مقدار پیش فرض انتخاب شده را با مقدار مدنظر خود برای انتخاب کاربر تغییر دهید.progressیک ویژگی دیگر SeekBar است که برای تعریفپیشرفت مقدار، بین 0 و max استفاده می شود. این عدد نیز باید دارای یک مقدار صحیح باشد.
یک نمایه که چندین آیتم را را در یک زمان نمایش می دهد و به کاربر این امکان را می دهد که از بین آنها یکی را انتخاب کند. بعبارت دیگر در اندروید، Spinner یک راه سریع برای انتخاب یک مقدار از مجموعه ای از ارزش ها را فراهم می کند. برای نشان دادن داده ها در یک spinner یا باید از یک کلاس آداپتور بهره بگیریم یا اینکه با استفاده از ویژگی یا Propertise android:entries موجود در فایل XML مجموعه داده های ذخیره شده در فایل String را که بصورت آرایه ذخیره شده است را فراخوانی می کنیم. اگرچه Spinner به طور عمده برای نمایش فیلد متن استفاده می شود، که در آن از یک Array Adapter بهره می گیریم و لیکن ما همچنین می توانیم از آداپتور پایه و سایر آداپتورهای سفارشی استفاده کنیم تا بتوانیم لیست سفارشی و مطلوب نظر خود را اجرا کنیم. فرض کنید اگر ما نیاز داشته باشیم که هم متن و تصویر به طور همزمان در لیست داشته باشیم، صرفا array adapter برای آن کافی نیست فلذا باید آداپتور سفارشی را در کلاس خود قرار دهیم.
در اندروید CheckedTextView یک ویو تعمیم یافته از TextView است که از checkable بودن TextView پشتیبانی می کند و آن را نمایش می دهد. این ویو به مانند TextView به منظور کارکرد خود لزوما دارای متن مشخصی است و عمدتا در ListView بعنوان لیستی از گزینه های همراه با علامت چک استفاده می شود که لیستی از انتخاب های کاربر را بر روی لیست نشان می دهد. البته باید توجه داشت که دراین ویو باید ويژگی checkmark را به یک رابط گرافیگی در Drawable متصل نمود تا علامت چک بتواند قابلیت گرافیگی خود را بروز دهد. نکته دیگری که در ارتباط با این موضوع وجود دارد این است که باید توجه داشت که ما نمی توانیم وضعیت علامت چک را فقط با کلیک کردن بر روی UI تغییر دهیم، در عوض ما باید از یک listener برای انجام این کار استفاده کنیم.
در اندروید از ToggleButton برای نمایش دو حالت متفاوت روشن یا خاموش، فعال یا غیرفعال بودن استفاده می شود که خود از زیر مجموعه هایcompoundButton محسوب می شود ساده ترین مثال ToggleButton را می توان در روشن / خاموش کردن صدا، بلوتوث، فای، hotspot و غیره در انواع مختلف نسخه های نرم افزاری می توان دید.
ToggleButton به کاربران اجازه می دهد تا یک تنظیم مربوط بین دو حالت متفاوت را تغییر دهند و کارکرد آن بیشتر در قسمت تنظیمات برای انتخاب بین دو حالت مانند روشن / خاموش کردن یک وضعیت است . این ویو از لحاظ کارکرد شبیه Switch می باشد که از لحاظ ماهوی و متدهای مورد استفاده بسیار مشابه ویو ذکر شده می باشد. در این مبحث آموزشی قصد داریم نحوه پیاده سازی و برنامه نویسی ویجت ToggleButton را خدمت دوستان عزیز آموزش دهیم.
در اندروید، Switch یک عنصر رابط کاربری دو جانبه است که بعد از
نسخه آندروید 4.0 (API سطح 14) معرفی شد و اصولاً برای نشان دادن حالت های ONیا OFF استفاده می شود . در حالت ظاهری Switch به عنوان یک دکمه با حالت کشویی است که کاربر با استفاده از انگشت شست خود آن را در حالت های خاموش یا روشن تنظیم می کند . عنصر Switch از این جهت برای کاربران مفید است که در سطوح انتخاب خود بین دو حالت می تواند آن را در حالت خاموش یا روشن تنظیم کند . سوئیچ از زیر مجموعه کلاس CompoundButton محسوب می شود که غالبا دو حالت true یا falseرا برمی گرداند . از این ویو معمولاً در انتخاب روشن / خاموش کردن صدا، بلوتوث، فای و غیره استفاده می شود.
در اندروید CheckBox از جمله ویوهایی است که بعنوان سوئیچ روشن / خاموش عمل می کند که ارزش مربوط به آن توسط کاربر تغییر می یابد. هنگامی که برنامه نویسان با دو نوع گزینه انتخابی که متقابلا منحصر به فرد نبوده وقابل جمع نیز نیست روبرو می شود و لاجرم کاربر می بایست که از بین گزینه های انتخابی فقط یک گزینه را انتخاب کند از چک باکس استفاده می کنند. برای مثال وقتی که قرار است که کاربر انتخاب کند که در هنگام تماس صوتی ، مکالمه صوتی آن ضبط شود یا نشود از این ویو استفاده می شود. بنابراین چک باکس یا در حالت تیک دار قرار می گیرد و یا در حالت غیرتیک در Android، ، بنابراین یا حالت True را بر می گرداند و یا حالت False را.
XML مخفف Extensible Markup Language یک زبان نشانه گذاری بسیار شبیه HTML است که برای توصیف داده ها استفاده می شود. Xml به عنوان زبانی ساده و رسا به سادگی برای انسان و ماشین قابل خواندن و نوشتن است. همچنین، قابلیت مقیاس پذیری و ساده بودن، استفاده از آن را برای برنامه نویسی کاملا معقول می نماید. در اندروید از این زبان برای طراحی پوسته های برنامه استفاده می کنیم. افزون بر آن زبان xml زبان سبک وزنی است که موجب بهینه سازی پروژها هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی می شود.
در این مقاله ما با مفاهیم اولیه xml و چگونگی استفاده از آن برای اهداف مختلف در Android آشنا خواهیم شد. بطوری که با یادگیری این مبحث شما به راحتی قادر خواهید در نوشتن یک کد UI برای طراحی رابط کاربری مورد نظر خود از این برنامه کمک بگیرید.
هر برنامه اندرویدی باید یک فایل AndroidManifest.xml را در ریشه منبع پروژه(فایل res) قرار داده باشد. بطور کلی فایل مانیفست اطلاعات مهم در مورد برنامه شما از جمله ابزار ساخت اندروید، سیستم عامل Android و مجوزهای اعطایی را توصیف می کند.اگر از Android Studio برای ساختن برنامه خود استفاده می کنید، فایل مانیفست برای شما ایجاد می شود و اکثر عناصر مانیفست ضروری هنگامی که شما برنامه خود را ایجاد می کنید (به ویژه هنگام استفاده از قالب های کد) اضافه می شود.