در این آموزش، شما یاد خواهید گرفت که به طور مستقیم از برنامه اندروید خود یک ایمیل بفرستید. برای ارسال ایمیل از اندروید ما از Intent.ACTION.SEND برای تماس با کلاینت ایمیل موجود استفاده خواهیم کرد. اگر شما هیچ کدام از ایمیل های خود را در تلفن ندارید، این ایمیل نمی تواند ارسال شود.از این رو با خطا مواجه خواهد شد.
هنگامی که یک Intent را ایجاد می کنید، باید اقدامی را که می خواهید Intent می خواهد انجام دهد را مشخص کنید . آندروید بدین منظور اکشن های مختلفی ، از جمله ACTION_SEND را تعریف کرده است اکشنیهمانطور که احتمالا حدس می زنید، نشان می دهد که قصد ارسال داده ها از یک اکتیویتی به یک اکتیویتی دیگر را دارد عملی که حتی در خارج از مرزهای خود اپلیکیشن امکانپذیر شده و انتقال اطلاعات را تسهیل نموده است.
در توسعه آندروید، هر زمان که میخواهیم یک لیست عمودی از آیتم های رونده را نشان دهیم، از ListView استفاده خواهیم کرد که داده ها را با استفاده از یک آداپتور ذخیره می کند. ساده ترین آداپتور برای استفاده در لیست ویو ArrayAdapter نامیده می شود زیرا آداپتور ArrayList از اشیا را به View Items منتقل می کند تا در container ListView بارگذاری شود.
کتابخانه اندروید شامل یک طرح جالب و غیر منتظره ای بنام : SwipeRefresLayout است. این یک روش استاندارد برای پیاده سازی الگوی به روز رسانی در آندروید است.
با استفاده از این طرح جدید به راحتی می توان به اقتضائات مربوط به بروزرسانی صفحه پاسخ داد ، روشی که در چند ثانیه می توان آن را انجام داد.
برای تعیین نوع وضعیت قرارگیری یا تعیین پوزیشن نمایش اکتیویتی می توانید تعیین کنید که اکتیویتی مورد نظر شما در چه جهتی نمایش داده شود. برای مثال اگر می خواهید ابتدا صفحه بالایی اکتیویتی نمایش داده شود باید نوع Gravity ویندوز را TOP قرار دهید همچنان که می توانید بصورت BOTTOM یا پایین صفحه تنظیم کنید همچنین راست چپ ، و حتی تعیین محورهای افقی و عمودی با استفاده از این کد امکانپذیر خواهد بود:
وقتی ما نیاز داریم که متغیرهای مختلف را در برنامه ها داشته باشیم، می توانیم متغیر مورد نظر خود را بصورت global یا سراسری تعریف کنیم . در اینجا، من می خواهم توضیح دهم، چگونه می توان با تعریف متغیر و کلاس بصورت سراسری در برنامه های آندروید، از این کلاس پایه بتوان در سایر کلاس استفاده نمود. بهترین راه برای انجام این کار این است که یک کلاس ایجاد کنید وآن را به نوع android.app.Application گسترش دهید و کلاس خود را در تگ برنامه در فایل AndroidManifest.xml تعریف کنید. آندروید نمونه ای از آن کلاس را ایجاد می کند و آن را در تمام زمینه در دسترس شما قرار خواهد داد . از این رو شما می توانید از کلاس () Context.getApplicationContext از کلاس خود در هر گیرنده / سرویس پخش / پخش در محیط برنامه (محیط) استفاده کنید.
همانطور که می دانید، Android-App می تواند برخی از فایل ها را در داخل خود برنامه ذخیره کرد به عنوان مثال برای نصب برنامه های مورد نیاز کاربر جهت استفاده مطلوب از خود اپلیکیشن، و یا به منظور هر هدفی شما می توانید فایل های خود را در پوشه خود ذخیره کرده و آنها را در برنامه خود بارگذاری کنید. اگر شما به این روش نیاز دارید، می بایست از پوشه assets استفاده کنید که توسط آندروید ارائه شده است.
اندروید انواع مختلف ذخیره سازی را برای برنامه های کاربردی فراهم می کند تا داده های خود را ذخیره کنند. این مکان های ذخیره سازی، تنظیمات مشترک، ذخیره سازی داخلی و خارجی، ذخیره سازی SQLite و ذخیره سازی از طریق اتصال به شبکه هستند.
در این فصل ما به ذخیره سازی داخلی نگاه می کنیم. ذخیره سازی داخلی ذخیره داده های خصوصی در حافظه دستگاه است.به طور پیش فرض این فایل ها خصوصی هستند و فقط توسط برنامه شما قابل دسترسی هستند و زمانی که کاربر برنامه خود را حذف می کنند حذف می شوند.
پیشتر برنامه نویسان برای ارسال داده ها با استفاده از روش پست از کلاس استاندارد جاوا با نام java.net.HttpURLConnection و کلاس استاندارد آپاچی با نام org.apache.http.client استفاده می کردند. محدودیت های روش های مذکور از جمله غیرموازی بودن عملیات های ارتباط با سرور موجب شد شرکت توسعه دهنده اندروید روش جدیدی را تحت عنوان کتابخانه volley به برنامه نویسان ارائه کند که در این روش عملیات های موازی امکانپذیر شده است.
