عملکرد و قدرت واقعی زبان برنامه نویسی php را می توان زمانی دریافت که فهیمد این زبان بیش از 1000 تابع از پیش ساخته شده در خود جای داده است که بسیاری از امورات متداول برنامه نویسان را تسهیل نموده است. مانند تابع ()time.

افزون بر اینکه برنامه نویسان می توانند از این توابع پیش ساخته استفاده کنند خود  توابع جدیدی را با کارکرد مشخصی برای برنامه ایجاد کرده و از آن استفاده کنند .توابع همانطور که از نامشان بر می اید به معنای تابیعیت و دنباله روی از یک خط و مشی مشخص است.

نحوه ایجاد توابع  در زبان php  :

یک تابع تعریف شده توسط برنامه نویس با کلمه functionشروع می شود  و به دنبال آن نام تابع بدون استفاده از هیچ علامتی  همچون $ نوشته می شود و پس از  باز و بستن پرانتزها که ممکن است داخل این پرانتزها  آرگومان های تابع  یا بعبارتی داده های ورودی تابع باشد تعریف  شوند و در نهایت با نوشتن دستورات و خروجی ها لازم در داخل علامت {  }  کار تابع نویسی به پایان می رسد.

function functionName() {
code to be executed;
}

در سایر زبان های برنامه نویسی مانند جاوا توابع همان متدهایی هستند که روش های مشخصی را برای پیاده سازی و عملیات بر روی داده ها یا متغیرها اعمال می کند. یک تابع یک بلوک از عبارات های دستوری است که می تواند بارها در یک برنامه مورد استفاده قرار گیرد و بسته به نوع عملکرد خود می تواند داده هایی را بعنوان داده های ورودی دریافت و پس از اعمال عملیات مشخص بر روی آن خروجی لازم را به برنامه نویس اراپه دهد.  از این رو اطلاعات را می توان از طریق آرگومان به توابع مورد نظر تعریف کرد تا بر اساس آن توابع بتواند اطلاعات لازم را گرفته و عملیات مورد نظر خود را بر روی آن انجام دهد. یک آرگومان همانند متغیر است که می تواند ارزش و مقادیر مختلفی به خود بگیرد اما لازم است که با ماهیت و نوع دادهایی که برای انجام عملیات بر روی آن در نظر گرفته شده است هماهنگی لازم را داشته باشد.
آرگومان ها بعد از نام تابع، داخل پرانتز مشخص می شوند که شما می توانید همزمان آرگومان بسیار زیادی را به تابع مورد نظر خودتان اضافه کنید و لیکن می بایست که آنها را با کاما از یکدیگر جدا کنید.

function functionName(arguman1,arguman2, arguman3 ) {

        }

به منظور درک بیشتر موضوع مثالی در زیر آورده شده است.

<?php
        function yourName($name) {
        echo "$name .<br>";
        }

        yourName("hassan");
        yourName("hamed");
        yourName("hadi");
        yourName("ali");
        yourName("omid");
        ?>

خروجی:

hassan
hamed
hadi
ali
omid

در کدهای فوق ابتدا تابعی به نام  yourName  ایجاد کرده ایم که دارای یک آرگومان با نام   name $ می باشد. این تابع اطلاعات ورودی خود را از آرگومان با نام متغیر name $ گرفته و آنها را بر روی مرورگر چاپ می کند.

لازم است که بدانید که یک تابع بلافاصله پس از بارگذاری در صفحه اجرا نخواهد شد بلکه لازم است توسط برنامه نویس فراخوانده و سپس به مرحله اجرا درآید. که در کد بالا به شکل زیر فراخوانی شده است:

yourName(“omid”);